Παρασκευή 17 Μαρτίου 2017

Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ MICHAEL FLYNN ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟ PIZZA GATE ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΒΙΝΤΕΟ - ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑ, ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ, ΣΑΤΑΝΙΣΤΕΣ, ΚΡΟΝΙΟΙ ΚΛΠ

Απεικόνισις σε αγγείο τού Ηρακλέους, ο οποίος σώζει από τον τελετουργικό πάγκο τού χασάπη νεανία. Μια από τις δυο ευνουχισμένους κοκότες - "ιερείς" με ση θρού ως στριπτιτζούδες επιτίθεται με τον διπλό πέλεκυ λάβυ, όργανο τελετουργικής θανατώσεως. Η άλλος οπισθοχωρούσα σηκώνει ψηλά τα χέρια. Μπροστά στον βωμό δεσπόζει το ρόπαλο (το τελευταίο αξίζει να το κρατήσουμε, διότι οι επιλογές τών συμβόλων στην σφαίρα τού μύθου έχουν μεγάλες συνέπειες) .

1. ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΓΙΑΝΝΗΜ; ΤΙ 'ΧΑ ΠΑΝΤΑ.

  Στα σχόλια τής προηγούμενης αναρτήσεως ο καλός μας φίλος Κωστας έθεσε το ζήτημα τής παραιτήσεως τού στρατηγού Φλυνν. Η απάντση που προβλήθηκε επίσης στα πλαίσια τών σχολίων, ότι αιτία τής παραίτητσης τού στρατηγού από την θέση τού προεδρικού συμβούλου ασφαλείας δεν αφορά τις όποιες συνενοήσεις του με Ρώσους αξιωματούχους, αλλά δημοσιεύσεις τού στρατηγού με το πίτσα γκέιτ έχει πλέονανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η σχετική τεκμηρίωση υπάρχει στο διαδίκτυο πολύ αναλυτικά, με ανάλογες καταγγελίες μελών τών μυστικών υπηρεσιών και ίσως να μην ήταν αναγκαία μια περεταίρω εμμονή επί τού θέματος, εαν δεν συνέτρεχαν δυο συμαντικοί λόγοι:
  - Η επιλογή τού Φλυνν στην συγκεκριμένη αρμοδιότητα συνδέεται αμέσως με το σχέδιο τού λεγομένου "μικρού" Αρμαγεδώνος, που αναπτήχθηκε στην προηγουμένη ανάρτηση. Ο εξαναγκασμός του σε παραίτηση δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρείται ευνοϊκός για την επιβολή αυτού τού σχεδίου. Καθίσταται ορατόν, ότι μετά την πλήρη εξουδετέρωση τού σχεδίου για την επιβολή τού "μεγάλου" Αρμαγεδώνος, από την παρέμβση Ρώσων και Ιρανών στην Συρία. υποχρεώνονται οι Αρμαγεδωνιστές - αυτή την φορά από πρόσωπα που δρομολόγησαν οι ίδιοι μέσα στις ΗΠΑ - σε εκ νέου αναδιπλώσεις, ως προς το εναλλακτικό σχέδιο Β'.
  -  Η παραίτηση τού Φλυνν επανέφερε για μια ακόμη φορά το κεντρικής σημασίας θέμα για την λειτουργεία τού Μάτριξ υπό τον γενικό τίτλο "Pizza Gate". Πέραν τής ιδιαζούσης σημασίας τού εν λόγω συμπλέγματος, η παραίτηση τού Φλυνν στάθηκε ευκαιρία για να αναδειχθεί μια πολύ σημαντική πλευρά αυτού τού ζητήματος, που αφορά την ελλαδική του διάσταση, τόσο αναφορικά με τις εκφάνσεις του εντός τών ΗΠΑ. όσο και στην Ελλάδα.
  Ο ρόλος τού προεδρικού συμβούλου "εθνικής ασφαλείας" είναι καθοριστικής σημασίας για το εκάστοτε διοικητικό συγκρτότημα τών ΗΠΑ. Μια χώρα, η οποία στηρίζει την αναπαραγωγή τού συστήματός της μόνιμα κυρίως στην εξαπόλυση πολέμων εναντίον χωρών μικρής αμυντικής ισχύος, στην οποία η βιομηχανία παραγωγής όπλων έχει προσλάβει εδώ και δεκαετίες εξαμβλωματικές διαστάσεις, στηρίζεται πλέον απρόσκωπτα στην κατατρομοκράτηση ολόκληρου τού πλανήτου και στην επιβολή ενός διεθνούς πλιάτσικου καταληστεύσεως τών θέσει ηττημένων. Όποιος επιθυμεί να  μην ριφθεί κάτω από τις ερπίστριες αυτής τής επιθετικής μηχανής, τού επιβάλετται η εικιοθελής συνθηκολόγηση σε συνθήκες τής πλέον δουλοπρεπούς προσαρμογής. Ο κοινοβουλευτικός μανδύας συνιστά πλέον το φύλον συκής μιας εσωτερικής χαφιεδοελίτ, η οποία προσφέρει γην και ύδωρ με αντάλλαγμα τα τριάκοντα αργύρια τής προδωσίας. Τα όποια πολιτικά εσώρουχα συνιστούν καλαμπαλίκια για τον βαυκαλισμό και την χειραγώγηση τής γηγενούς πλέμπας, η τζάμπα μαγκιά τής οποίας, καθιστά αδύνατο να μην διανοείται αυτή, ότι δεν καθορίζει αυτή δια τής ψήφου τις τύχες τής χώρας. Όταν κάνουν λόγο οι δυνάμεις παγκοσμίου ηγεμονισμού περί "εθνικής ασφαλείας", αυτό αποτελεί την πλέον οφθαλμοφανή διαστροφή τών αρπακτικών τους στόχων. Στην ουσία διαμόρφωση τής εθνικής ασφάλειας για το εκάστοτε διοικητικό συγκρότημα τών κατά καιρούς χωρών, που επέβαλλαν μια παγκοσμίου κλίμακος ηγεμονία, ήταν η οργάνωση τού διεθνούς πλιάτσικου μέσω τής επιβολής τής πλέον απάνθρωπης βίας, με το προσωπείο τής δήθεν προασπίσεως τών διεθνών κανόνων, της "δημοκρατίας" και τών "ανθρωπίνων δικαιωμάτων". Εάν αναλογισθούμε τα πρόσωπα τα οποία χρημάτισαν σύμβουλοι εθνικής ασφαλείας, όπως ο Μπρετζίνσκι, η Κοντολίζα Ράις και λοιποί, πρόκειται για τούς πλέον ξεφτυσμένους δήθεν ειδήμονες, οι οποίοι τέθηκαν δίπλα σε φυστικάδες, αποτυχημένους καουμπόηδες ή και αλητάμπουρες, όπως ο Κάρτερ, ο Ρήγκαν και ο Μπους τζούνιορ, επιφορτισμένοι με την βρωμοδουλειά να μανατζάρουν την επιβολή τού παγκοσμίου εξανδραποδισμού.
  Στην περίπτωση όμως τής επιλογής τού Μάικελ Φλυνν αυτός ο κανόνας δεν ισχύει πλέον. Όπως κατέθεσα στην προηγούμενη ανάρτηση, η προσπάθεια επιβολής τού "μεγάλου" Αρμαγεδώνος συνιστά μια ρύθμιση ακραίας εκτάκτου ανάγκης. Όταν πρόκειται για την επιβολή τής πλήρους μαζικής καταστροφής σε παγκόσμια κλίμακα, το σύστημα καλέιται να δώσει τα ρέστα του, διακυνδυνεύοντας τα πάντα, διότι εκ τών πραγμάτων πλέον δεν δύναται στο ελάχιστο να κρατήσει τα προσχήματα. Το διακύβεβευμα είναι σε αυτήν την περίπτωση τεράστιο, διότι εξ ίσου ζωτικής σημασίας για το σύστημα είναι η καταστροφή τών πάντων. Είναι σαν να τρέχει το σύστημα με πατίνι επάνω στον αυτοκινητόδρομο με ταχύτητα τριακοσίων χιλιομέτρων την ώρα. Εάν προσκρούσει στην ξέφρενη πορεία του σε κάποιο χαλίκι, κινδυνεύει να εκτροχιαστεί άτσαλα. Και στον συγκεκριμένη περίπτωση φρόντισαν Ρώσοι και Ιρανοί, να τοποθετήσουν στο πλέον ευαίσθητο σημείο τής πίστας, όχι κάποιο χαλίκι, αλλά ένα ογκόλιθο. Οπότε κλήθηκε στην συνέχεια το σύστημα τής "Pax Americana" να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Η περίπτωση τής παραιτήσεως τού Michael Flynn σηματοδοτεί την πρώτη του γερή αβαρεία σε αυτήν την πορεία. Ισχυρίζομαι, ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση η αρχή είναι κάτι πολύ περισσότερο από το ήμυσι τού παντός. Είμαι πλήρως πεπεισμένος, ότι ούτε αυτήν την φορά θα τούς βγεί. Όπως απέτυχαν με τον "μεγάλο" Αρμαγεδώνα, έτσι θα αποτύχουν και με τον "μικρό". Οπότε. δεν θα πρόκειται πλέον για ρωγμή στο Μάτριξ, αλλά για το ολοκληρωτικό του ξεπάτωμα. Στούς ατλαντιστές δεν παραμένει άλλη λύση από την βήμα προς βήμα αυτογελειοποίηση. Αλλά - καλώς ή κακώς - "ο πνυγμένος πιάνεται από τα μαλλιά".
  Το βασικότερο πρόσχημα, που κατέρριψε το ίδιο το σύστημα στην προσπάθειά του να επιβιώσει μετά την εξουδετέρωση τού "μεγάλου"  Αρμαγεδώνα, ήταν η αποκάλυψη των τελετουργικών αίματος, κυρίως με την διαδιδικασία τής "παιδοφιλίας", η οποία δεν είναι παιδοφιλία αλλά παιδοκανιβαλισμός και η οποία συνιστά το πλέον σημαντικό δομικό στοιχείο τού Μάτριξ. Ο λόγος, λόγω τού οποίου υποχρεούται το σύστημα να προβεί σε τέτοιου είδους αποκαλύψεις, αποσκοπεί σαφέστατα σε αποπροσανατολισμό. Στο θέμα τών τελετουργικών αίματος επιχειρεί η παρούσα σελίδα διαφώτιση εδώ και χρόνια, μαζί με άλλες σελίδες, ερευνητές και προσωπικότητες στο διαδίκτυο. Αυτό που χαρακτήρισε την παρούσα σελίδα κατά την διαδικασία τής συγκεκριμένης διαφωτίσεως, ήταν η προσπάθεια συστηματοποιήσεως. Κάθε επί μέρους θέμα επιχειρείται να ενταχθεί στα πλαίσια μιας γενικής, συνεκτικής θεωρίας, η οποία να απολήγει στην δια συστηματικού τρόπου στην επεξρργασία ενός αναλυτικού οργάνου. Όπως έχω τονίσει συχνά στο παρελθόν, ένα αναλυτικό όργανο, ωφείλει να εδράζεται στην φιλοσοφία και δη στην οντολογία, ώστε να δύναται να είναι λειτουργικώς εφαρμόσιμον, ως βάσις μιας γενικής θεωρίας. Ήδη εδώ και περισσότερα χρόνια, με την δημοσίευση τού κειμένου "ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ" κατέθεσα τις βάσεις αυτού τού αναλυτικού οργάνου, το οποίο ανέπτυξα περεταίρω με τις αναρτήσεις "ΝΑΥΑΓΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ". Στην πορεία τών παραθέσεων που ακολούθησαν συμπληρώθηκε περαρεταίρω η σύνθεσις αυτού τού οργάνου, χωρίς όμως αυτή να έχει ολοκληρωθεί ακόμη πλήρως. Ο κορμός της όμως έχει ήδη διαμορφωθεί και παρέχει ήδη κάποιες λίαν σημαντικές αφετηρίες στην ανάλυση τής πραγματικότητος, κατά την άποψη τού γράφοντος. Το πλέγμα συνωμοσιολογίας, το οποίον έχει προταθεί εδώ, είναι πεπλεγμένο με αρκούντως συνεκτικό και πυκνό τρόπο, ωστε να μην επιτρέπει να το διαπερνούν κάποιες πάγειες προσπάθειες διαστρεβλώσεως τής πραγματικότητος, που επιχειρούν μηχανισμοί τού συστήματος.
   Οι προσπάθειες τού συστήματος να αντιπαρέλθει την διαφώτιση σχετικά με τα τελετουργικά αίματος συνίσταντο αρχικώς στην αποσιώπιση, ή την υποτιμιτική απόρριψη. Χαρακτηριστήκαμε αρχικά "συνωμοσιολόγοι", όπου στην εν λόγω επιλογή επιχειρήθηκε να αποδοθούν ιδιότητες φαντασιοπληξίας. Στην προσπάθεια διαφωτήσεως τού διαδικτύου αντέταξε το σύστημα την προπαγάνδα περί "fake news", τουτέστιν ψευδείς και κατασκευασμένες ειδήσεις. Ακόμη και τώρα, εάν ανατρέξει κάποιος στην Βικυπάδεια σχετικά με το λήμμα pizza gate, παρά τοήν πληθώρα φακέλων που έχει σχηματίσει και τις μηνύσεις τις οποίες έχει κάνει σχετικά το FBI, θα διαβάσει ότι πρόκειται για fake news.
   Όταν πλέον το ζήτημα πήρε διαστάσεις, οι οποίες δεν ήταν πλέον αυτές να αποκρυφούν, το σύστημα προσπάθησε με κάθε τρόπο να επιβάλει την αντίληψη, ότι τα τελετουργικά αίματος ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΥΝΕΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ, αλλά συνιστούν επί μέρους επιφανειακές εκφάνσεις κάποιων διεστραμένων επί μέρους κύκλων τής ελίτ. Αυτό το στόχο έρχεται να υπηρετήσει και η εκλογή τού Ντόναλντ Τραμπ, ενώ όπως θα αποδείξουμε στην συνέχεια, το επιτελείο του ενέχεται σε σημαντικό βαθμό στα τελετουργικά αίματος (δεδομένο, που είναι επακόλουθο για κάθε τμήμα τής εξουσίας).
  Αρχικώς η προπαγάνδα τού συστήματος προσπάθησε να περιορίσει το δεδομένο τής απαγωγής και θανατώσεως χιλιάδων παιδιών στο εμπόριο οργάνων προς μετμόσχευση. Όταν το θέμα έπαψε να χωράει σε αυτό το καλούπι, δεδομένου ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας τής ΕΕ. τα παιδιά που εξαφανίζονται ετησίως στην Ευρώπη είναι περισσότερα από 200.000 κατ' έτος, πλασαρίστηκς το επόμενο ψεύδος περί διεστραμμένων κυκλωμάτων, που χαρακτηρίζονται από "παράξενα" βίτσια.
  Αυτή η σελίδα, ήδη από τα πρώιμα βήματά της κατέδειξε, ότι η ανθρωπότης δεν είναι παρά ένα κοτέτσι εκτροφής ημιαγρίων, πέρα από γραβάτες, πτυχία και λοιπά άχρηστα συμπράγκαλα, με στόχο την κατανάλωση της ενεργείας τού αίματος και τού κρέατός των, από μη οντότητες, οι οποίες εκφεύγουν τού ορατού φάσματος και καθίστανται ορατές μέσω τής λήψεως ψυχοτροπικών ουσιών στα λεγόμενα μυστήρια. Σε αυτό αποβλέπει και η μυστηριακή αιμοποσία και ευνουχισμός τών ιερέων τού κρόνου. Τα τελετουργικά αίματος δεν γίνονται για να ικανοποιηθούν βίτσια, αλλά συνιστούν ζήτημα ζωής και θανάτου, για κάποιους, οι οποίοι εάν δεν προσλάβουν ενέργεια από αυτά, πεθαίνουν. Αυτή η διαδικασία διαρκεί από την πρωτόγονο εποχή μέχρι σήμερα και, διεξάγεται εν κρυπτώ. Χαρακτηρίζει επίσεις κατά κανόνα (όχι όμως πάντοτε) την φύση τού κράτους, ως υποχειρίου τού "άρχοντος τού κόσμου τούτου", με στόχο την εξασφάλιση συνθηκών για την απρόσκοπτο διεξαγωγή τελετουργικών αίματος.

2. Ο ΣΚΛΗΡΟΤΡΑΧΗΛΟΣ ΙΡΛΑΝΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΠΙΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ

   Ωστε να καταστούν κατανοητοί οι λόγοι τής απομακρύνσεως τού Φλυνν από την αρμοδιότητα τού συμβούλου "εθνικής ασφαλείας", πρέπει προηγουμένως να διερευνηθούν οι λόγοι τής επιλογής του σε αυτό το πόστο. Γενικώς αποτελεί σπάνιο φαινόμενο να αναπτύσσονται προβληματισμοί αναφορικά με την επιλογή προσώπων σε καίρια πόστα, παρ' όλο που αυτή η ενασχόληση μπορεί να οδηγήσει σε πολύ ουσιαστικά συμπεράσματα σχετικά με τις σκοπιμότητες και την πολιτική, που πρόκειται να ακολουθήσουν τα εκάστοτε θεσμικά όργανα. Στην περίπτωση τού Φλυνν, αυτή η πρακτική ξεπεράστηκε σε μεγάλο βαθμό, δεδομένου ότι στην περίπτωση τής επιλογής τού Φλυν υπήρξαν κάποιες αναλύσεις, κυρίως από τον Thierry Meyssan και την διακεκριμμένη ιστοσελίδα Voltairenet.org, η οποία εδώ και πάνω από ένα χρόνο αναφέρεται στην αντίθεση που έχει εκδηλώσει ο Φλυνν έναντι στο κατεστημένο τής Ουάσιγκτον. Ο Φλυνν ως γνωστόν, έχει εκφράσσει έντονη αντίθεση προς την δημιουργία τής αλ κάιντα και τήν οργάνωση τού ισλαμοφασισμού από τίς ΗΠΑ και το νατοϊκό χτικιό γενικότερα. Χαρακτηριστικές δηλώσεις τού Φλυν σχετικά με το ισλάμ, είναι, ότι "αυτό δεν αποτελεί θρησκεία, αλλά πολιτική συμμορία και συνιστά είδος καρκινώματος".
  Στην προσπάθειά μου να κατανοήσω τούς λόγους τής επιλογής τού Φλυνν στο εν λόγω πόστο στηρίχθηκα κυρίως στις εκτιμήσεις τού Meyssan. ΄Κατ' αυτόν τον τρόπο κατέληξα στο συμπέρασμα, που έχω αναφέρει στην προηγούμενη ανάρτηση, ότι η επιλογή Φλυνν προωθήθηκε από την διοίκηση τού συγκροτήματος Τραμπ, με στόχο να γεφυρωθεί το χάσμα που έχει εκδηλωθεί ανάμεσα στο πολιτικό κατεστημένο τής Ουάσιγκτον και στρατιωτικούς κύκλους τού πενταγώνου, σχετικά με τις καταστροφικ΄ρες συνέπειες τών επιλογών τών ΗΠΑ στην εξωτερική πολιτική. Οι εκτιμήσεις όμως τού Thierry Meyssan, ενώ ανάγονται μινίμως σε προσπάθειες ειλικρινούς διαφωτήσεως και είναι συχνά πρωτότυπες, δεν αληθεύουν πάντοτε. Η περεταίρω έρευνα δεδομένων και κειμένων με αφορμή την διαμόρφωση τής παρούσης αναρτήσεως με οδήγησε στο συμπέρασμα, ότι οι συγκεκριμένες εκτιμήσεις τού Meysssan σχετικά με τις περί ισλάμ απόψεις τού Φλυνν είναι αποσπασματικές και δεν αποκαλύπτουν την βασικότερη πλευρά τής προσωπικότητός του και των απόψεών του, σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα. Ο Φλυνν είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση και οι σημαντικότατες για τις τρέχουσες εξελίξεις ιδιαιτερότητές του δεν είναι δυνατόν να αποτιμηθούν επαρκώς, χωρίς μια ενδελεχή ενασχόληση με την προσωπικότητά του, όπως αυτή διαμορφώθηκε από την προσωπική του ιστορία. Τα ρυπαρά κατεστημένα όμως, που επιχειρούν να διαμορφώσουν την πορεία τών εξελίξεων σε μακροκλίμακα, παρακολουθούν την προσωπική πορεία τών στελεχών τού συστήματος κατά πόδας. Γνωρίζοντας τα ασθενή σημεία αυτής τής πορείας, συχνά πρεμβαίνουν σκοπίμως στην διαμ'ορφωση τού πεπρωμένου αυτών τών στελεχών, επωάζοντας τον μελλοντικό τους ρόλο χωρίς να έχει ο θιγόμενος ιδέα, από αυτά που κλιμακώνονται εις βάρος του.
  Ένας από τούς βασικότερους τρόπους ελέγχου τίς συμπεριφοράς ενός ανθρώπου από τις σκιές, είναι να υφίσταται αυτός σκοπίμως ψυχικάτραύματα, ώστε να δρα ακολούθως ως τραυατισμένη προσωπικότης. Η ρήσις "Το γαρ πολύ τής θλίψεως γεννά παραφροσύνη" έχει προεκτάσεις στα πλαίσια τής επιβολής κοινωνικής μηχανικής, που ενώ δεχόμαστε όλοι τις οδυνηρότατες συνέπειές αυτών τών συνεπειών, σπανιότατα μπορούμε να διανοηθούμε ποια ύπουλη πρακτική τις διέπει. Και δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ο Φλυνν είναι μια βαρύτατα τραυματισμένη προσωπικότητα (όπως εξ άλλου και ο John McCain) με αποτέλεσμα στις επιλογές του να εκδηλώνονται τα βεβαρυμένα σώψυχά του, παρά τις σημαντικές του σπουδές, την εντιμότητα τού χαρακτήρος του και την ευγενή του καταγωγή.
 Σχετικά με το ζήτημα τής επωάσεως ανθρώπων στην κατεύθυνση να διεκπεραιώσουν εκόντες - άκοντες απάνθρωπους στόχους μέσω τού στοχευμένου ψυχικού τραυματισμού τους από αόρατα κυκλώματα, τα οποία αυτοί αδυνατούν να φαντασθούν καν, παραπέμπω σε μια από τις παλαιές αναρτήσεις μου, ώστε να καταστεί η εν λόγω διαδικασία κατά κάποιον τρόπο κατανοητή:
Η ανάρτηση με τίτλο: "ΒΑΜΠΙΡΙΣΜΟΥ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΣ: ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕ ΕΝΑ ΑΣΠΟΝΔΟ ΦΙΛΟ" έχει τον κάτωθι σύνδεσμο
http://bostopel.blogspot.de/2010/08/blog-post_14.html
και ασχολείται με την περίπτωση τού Βενιαμίν Νετανγιάχου, ως ανθρώπου, που οι σκιές φρόντισαν να τραυματίσουν βάναυσα, ώστε επιταχύνοντας τον τοξικό ψυχισμό του, να μπορέσουν να το μετρέψουν στην συνέχεια σε ένα από τούς βασικούς αχθοφόρους τού Αρμαγεδωνισμού. Τότε είχα προβάλει την άποψη, ότι η θανάτωση τού αδελφού του Γιόνι, ο οποίος ήτο επίκεφαλής τών Ισραηλινών κομμάντος στα πλαίσια τής "επιχειρήσεως Έντεμπε" που επέτυχε την απελευθέρωση ομήρων στην Ουγκάντα, δεν έλαβε χώρα από τις δυνάμεις τού Αμίν Νταντά, αλλά αυτός θανατώθηκε σκοπίμως από υποτιθέμενα "φίλια" πυρά, κάποιου πράκτορος τών ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών. Μπορεί σήμερα ο Νετανγιάχου να συγκαταλέγεται μεταξύ τών πλέον αντιπαθών φυσιογνωμιών διεθνώς, συγκαταλεγόμενος μεταξύ ανθρώπων οι οποίοι θεωρούνται τέρατα, ένεκα εγκλημάτων εις βάρος τής ανθρωπότητος, που με τρόπο ειδεχθή, προκλητικό και αμετναόητο διέπραξαν. Επειδή όμως θεωρώ, ότι ωφείλω να είμαι ακριβοδίκαιος, να μην καταδικάζω αβασάνιστα τούς συνανθρώπους μου, αλλά να προσπαθώ να κατανοήσω το δράμα τους, ομολογώ, ότι δεν γνωρίζω κατά πόσον εγώ θα έπραττα διαφορετικά από αυτόν, εάν εβρισκόμουν στην θέση του, ως θύμα τών πλέον ύπουλων συνομωσιών και τής πλέον σκληρής πλύσεως εγκεφάλου, από ειδικούς τής διαστροφής τής ανθρωπίνου προσωπικότητος. Είναι εύκολο να κρίνουμε τούς άλλους εκ τού ασφαλούς, διεκδικώντας εύσημα για την πάρτη μας, ένεκα μιας ανέξοδης ίδιας τζάμπα μαγκιάς. Όταν όμως ο Σωκράτης διεκήρυσσε το "Ουδείς εκών κακός", αποσκοπούσε να καταδείξει, ότι αυτό που μετατρέπει τούς ανθρώπους σε τέρατα, δεν έγκειται κυρίως σε μοτίβα τής ιδίας προαιρέσεως, αλλά στούς μηχανισμούς και θεσμούς, που υπηρετούν την λερναία ύδρα.
  Αυτό που κατέθεσε ο καλός μου φίλος στο πρωτο σχόλιο αυτής της αναρτήσεως, ότι δηλαδή ο Φλυνν είναι "αντίπαλος τού σουνιτικού Ισλάμ και τού ISIS", σηματοδοτεί ακριβώς την παρεξήγηση που έχει επικρατήσει σχετικώς, ακόμη και σε πρόσωπα που προσπαθού να ερευνούν σε βάθος. Διότι η εν λόγω εκτίμησις, ως άκρως αποσπασματική οδηγεί σε τελείως λάθος συμπεράσματα και συσκοτίζει τούς λόγους που διέπουν την επιλογή τού Τραμπ στην θέση τού συμβούλου "εθνικής ασφαλείας". Δεν είναι όμως δυνατόν να κατανοηθεί ο τρόπος που χειρίζεται ο Φλυνν το συγκεκριμένο σ΄τμπλαγμα, εάν δεν κατανοηθεί η τοξικότητα τού χαρακτήρος του, η οποία προέκυψε από τον ψυχικό τραυματισμό του. Διότι ο Φλυνν δεν είναι απλώς "αντίπαλος τού σουνιτικού Ισλάμ και τού ISIS", αλλά αντιτίθεται εξ ίσου εναντίον κάθε μορφής ισλαμισμού, τόσο του σουνιτικού, όσο εξίσου και τού σιιτικού. ΄Το θανάσιμο μίσος που θρέφει ο Φλυνν αναντίον τών σιιτών, τον καθιστά άριστο υποχείριο στις βλέψεις τών Αρμαγεδωνιστών, ειδικά στα πλαίσια τής κλιμακώσεως τού "μικρού" Αρμαγεδώνος. Ευτυχώς, που η παρρησία αυτού τού ανθρώπου, με τις δημοσιεύσεις του αναφορικά με το πίτσα γέιτ, οι οποίες εκθέτουν πρόσωπα ευρισκόμενα στο άμεσα πριβάλλον τού Ντόναλντ Τραμπ, στάθηκαν αφορμή να υποχρεωθεί ο Φλυνν σε παραίτηση, αποφεύγοντας τουλάχιστον προς ώρας να μετραπεί αυτός σε ακούσιο υποχείριο τών αρμαγεδωνιστών.
   Παρακολουθώντας την στρατιωτική καρριέρα τού Φλυνν, μπορούν να διαπιστωθούν κάποιο πολύ σημαντικοί σταθμοί:



3. ΟΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΚΑΙ Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ

4. ΒΑΣΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ ΣΤΑΘΗΚΕ Η ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΚΡΕΑΤΟΣ
 5. ΤΟ ΕΛΛΑΔΙΚΟ PIZZA GATE
 




Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ MICHAEL FLYNN ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟ PIZZA GATE ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΜΕΡΟΣ 

 

3. Ο ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΚΑΙ Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ

  Τέσσερεις είναι οι βασικοί σταθμοί στην επαγγελματική πορεία  τού συνταξιούχου στρατηγού Μαικλ Φλυν:
  Προερχόμενος από οικογένεια ενός χαμηλόβαθμου ιρλανδού βετεράνου τού Β΄ΠΠ και τού πολέμου τής Κορέας, ο οποίος αποστρατεύθηκε με τον βαθμό τού αρχιλοχία, ο Φλυνν μετά τις σπουδές του στο πανεπιστήμιου τού Rhode Island, που είναι ο τόπος που διήγε τα νεανικά του χρόνια, κατάχθηκε το 1981 σαν αξιωματικός καριέρας στον στρατό. Ήταν ακριβώς η εποχή, που οι ΗΠΑ έχοντας χωνέψει το σύνδρομο τής ήττας στον πόλεμο τού Βιετνάμ, εγκαινίαζαν μια νέα εποχή "λαμπρής δόξης" ωμών επεμβάσεων σε μικρές και αδύναμες χώρες τού εξωτερικού, επιβάλλοντας την λεγόμενη "πολιτική τών κανονιοφόρων". Ο σεφτές έγινε το 1983 με την επέμβαση στην Γρενάδα, στην οποία ο Φλυνν συμμετείχε ως "στρατηγικός αναλυτής", αξιολογώντας σχετικά τις εκπομπές τών Κουβανικών ραδισταθμών. Η "λαμπρή καρριέρα" τών αναλύσεων τον φέρνει να συμμετέχει το 1994 στην επέμβαση στην Αϊτή. Το 2004 μετατίθεται στην διοήκηση τής υπηρεσίας ειδικών αποστολών, στην οποία υπάγονται όλες οι ειδικές δυνάμεις, όπως οι Delta Force, οι Rangers, οι SEAL Team six κ.ά. με απόσπαση στο Ιράκ. Φιλοδοξία του στην συγκεκεριμένη φάση ήταν η επεξεργασία μεθόδων για την εξουδετέρωση δικτύων τών αντιπάλων. Η ανάπτυξη δραστηριοτήτων στο Ιράκ αποτελεί τον δεύτερο σταθμό στην πορεία του.
  Είναι πάγια η τακτική τού κρατικού μηχανισμού τών ΗΠΑ να ενσωματώνει στελέχη που προέρχονται από κάποιες συγκεκριμένες εθνικότητες σε μηχανισμούς που φέρουν τον προσδιορισμό "intelligent". Η προτίμηση ελληνοφώνων ως επικεφαλής τών μυστικών υπηρεσιών είναι δεδομένη, όπως στην περίπτωση τού συγχωριανού μου Γιώργου Τενέτη, ως διευθυντού τής CIΑ, αλλά και τού Γιάννη Νεγρεπόντη, ως επικεφαλής τού συντονιστικού οργάνου τών μυστικών υπηρεσιών. Οι Ιρλανδοί είναι μια ιδιαίτερα προικισμένη φυλή, η οποία είναι από πλευράς ψυχοσύνθεσης συγγενής προς τούς Έλληνες. Περιώνυμος ήτο ο επικεφαλής τών δυνάμεων τών ΗΠΑ κατά την απόβαση στην Ευρώπη στρατηγός Πάττον. Ο Φλυνν καθιερώθηκε στις επιχειρήσεις στο Ιράκ ως στέλεχος με ιδιαίτερες ικανότητες, όσο όμως ο στρατηγικός τζόγος ελάμβανε χώρα με βάση την πάγια σημαδεμένη τράπουλα τών ΗΠΑ. Όσο δηλαδή οι επιχειρήσεις τους στόχευαν εναντίον τών Σουνιτών και τής Αλ Καίντα, ως εμπροσθοφυλακλής τής σουνιτικής προελεύσεως τρομοκρατίας. Όσο ο αντίπαλος ήταν δοτός, ο Φλυνν μπορούσε να καταγράφει περίοπτες νίκες "αντιτρομοκρατικού" σχεδιασμού, εφαρμόζοντας μεθόδους, που τού απέδωσαν την αύρα ενός μη συμβατικού στρατηγικού οργανωτού, προικισμένου με ευφυή εφευρηματικότητα. Με ιδιαίτερα εύστοχες επιλογές ο Φλυνν επέτυχε να εξουδετερώσει τον κορμό τής Αλ Καίντα συο Ιράκ, παγιδεύντας και τον αρχηγό της Άμπου Μουσάμπ αλ-Ζαρκάουι το 2006. Στην συνέχεια ο Φλυνν γοητευμένος από τις επιτυχίες τών επιλογών του, ξεκίνησε σχετικά τις δημοσιεύσεις αναλύσεων με την μορφή άρθρων και βιβλίων, ως καθοδηγητής στην εκπόνηση νέων επιλογών στην καταπολέμηση τής "τρομοκρατίας".
  Η κατάσταση όμως σχετικά με την εφευρηματικότητα τού Φλυνν άρχισε να ξεχυλώνει στο Ιράκ άσχημα, όταν ξεκίνησε να παρεμβαίνει στην διαδικασία ο ενεξέλεγκτος παράγων τών Σιιτών, οι οποίοι ευρίσκοντο κάτω από την αρρωγή και την εποπτεία τών Ιρανών. Επειδή έτυχε να ζημωθώ στο παρελθόν με πολλές διαφορετικές φυλές, το έφερε η περίσταση να δημιουργήσω στενή φιλία τόσο με Ιρλανδούς όσο και με Πέρσες. Ενώ η σχέση και με τις δυο αυτές εθνικότητες διέπεται από μεγάλη αμοιβαία εμπιστοσύνη, η σχέση με τούς Ιρλανδούς στηρίζεται σε έντονη εγκαρδιότητα, ενώ η σχέση με τούς Ιρανούς σε έντονη αμοιβαία εκτίμηση. Οι Ιρλανδοί διέπονται από πηγαία λεβεντιά, τόλμη και καπατσοσύνη. Είναι ιδιαίτερα ριψοκίνδυνοι και αισιόδοξοι. Στοχεύουν ψηλά, επιτυγχάνουν προωθημένους στόχους γρήγορα. Όμως, ως παρορμητικοί, κάποιε φορές διακρίνονται από αστοχία, με οδυνηρές συνέπειες. Τουναντίον οι Πέρσες είναι άνθρωποι χαμηλών τόνων, που διακρίνονται από έντονη μεθοδικότητα και ευφυία, και επιδιώκουν τις στοχεύσεις προσεκτικά, βήμα προς βήμα. Στον τομέα τής εναποκτήσεως τεχνογνωσίας διαθέτουν στα πλαίσια τού προσωπικού μου χώρου το προβάδισμα. Μπορούν να λειτουργούν συλλογικά χωρίς εξάρσεις και να επιμερίζουν τα καθήκοντα συμφώνως προς τούς τομείς που διαθέτουν εις έκαστος προσόντα. Οι επιτυχίες τους μπορεί να μην ειναι θεαματικές, αλλά επειδή προσβλέπουν σε πλάτος και όχι όχι σε ύψος, τα αποτελέσματα διαθέτουν άριστη έδραση. Είμαι πολύ καλά σε θέση να κατανοήσω, για ποιο λόγο ο Φλυνν βρήκε το μάστορή του από τις ομάδες τών Σιιτών "Κουντς", όταν το αίμα τών στρατιωτών τών ΗΠΑ ξεκίνησε να ρέει στο Ιράκ άφθονο, χωρίς η αλεπού από την Ιρλανδία να μπορεί να στήσει την παραμικρή στρατηγική εναντίον τους. Εκεί όμως που η ευφυία προσκρούει τα όριά της, ο άνθρωπος τών μιλιταριστικών οργανισμών ανακαλύπτει ως στερνή σανίδα σωτηρίας τα ένστικτα, δηλαδή εκείνη την πλευρά τού κτήνους που διψά για εκδίκηση. Όταν οι στοχευμένες επιχειρήσεις τών SEALS δεν αποδίδουν, τότε ο στρατηγικός αναλυτής εκπίπτει σε θιασώτη τής καταστροφικής επενέργειας τών βλημάτων μέσου βεληνεκούς εναντίον τής πηγής τού "κακού". Η ταπείνωση που δέχθηκε ο Φλυνν από τούς Σιίτες στο Ιράκ τον ώθησαν προς μια όλο και εντονότερη βερμπαλιστική αμφισβήτηση τού Ιράν.
  Το 2008 ο Φλυνν προβιβάζεται στην θέση τού επικεφαλής αναλυτού τού πενταγώνου (Senior Intelligence Officer) αποκτώντας και τον βαθμό τού στρατηγού. Τότε ξεκινάει μια καμπάνια εναντίον όλων με κέντρο αναφοράς τις "πλήρως εσφαλμένες στρατηγικές επιλογές" τών ΗΠΑ, φιλοδοξώντας να επιφέρει νέους ριζοσπαστικούς προσανατολισμούς. Το ίδιο έτος ο Μπάρακ Ομπάμα εκλέγεται νέος πρόεδρος και εξαγγέλει την σταδιακή αποδέσμευση τών ΗΠΑ από το Ιράκ. Στην ουσία αυτή η χώρα έχει οδηγηθεί στον τεμαχισμό και το χάος. Τα πετρέλαια στις περιχές τών Κούρδων μπαίνουν κάτω από την εποπτεία Κούρδων λακέδων, όπως ο Μπαρζανί, με στόχο την περεταίρω ανεμπόδιστη εκμεταλλευσή τους από τις πολυεθνικές, ενώ η ενδοχώρα μετατρέπεται σε δεξαμενή στραλογήσεως απεγνωσμένων στελεχών στην λαίλαπα τού τζιχαντισμού, ειδικά όσο αφορά τα στελέχη πρώην στρατεύματος τού Ιράκ, με στόχο την συγκρότηση τών δυνάμεων τού "μεγάλου" Αρμαγεδώνος.
  Στα πλαίσια τής νέας ρυθμίσεως μετατίθεται ο επικεφαλής τών στρατιωτικών δυνάμεων τών ΗΠΑ στρατηγός McCrystal από το Ιράκ στο Αφγανιστάν, προτείνοντας στον Φλυνν να τον ακολουθήσει εκεί. Το σκηνικό στο Αφγανιστάν είναι τόσο δοτά δομημένο, που στην ουσία κάθε εκπόνηση αναλύσεων και στρατηγικών επιλογών αποτελεί ανέκδοτο. Ο νέος κύκλος "εργασιών" τού Φλυνν περιορίζεται εκεί σε βερμπαλιστικές εξάρσεις εναντίον τοων στρατηγικών επιλογών τών ΗΠΑ και κυρίως εναντίον τής συγκαταβατικότητος τής νέας διοικήσεως τού λευκού οίκου έναντι τού Ιράν. Ο Φλυνν λαμβάνει αφορμή από την κάλυψη που παρέχουν οι δυνάμεις τών ΗΠΑ στον αδελφό τού Καρζάι, ο οποίος διαχειρίζεται την εξαγωγή τού παραγόμενου οπίου στην Δύση. Οι διακηρύξεις, αλλά και οι δημοσιεύσεις τού Φλυνν, αποκτούν κατ' αυτόν τον τρόπο ένα περιεχόμενο έντονου ηθικολογικού χαρακτήρα. Με διακηρύξεις τού τύπου: "Οι πολιτικοί τής Ουάσιγκτον αδυνατούν να κατανοήσουν στο ελάχιστο για ποιούς λόγους χύνουν το αίμα τους χιλιάδες στρατιώτες τών ΗΠΑ", ο Φλυνν επιδιώκει να αναδειχθεί από το 2009 και εντεύθεν σε συνειδησιακό επόπτη των στρατηγικών επιλογών τής πολιτικής και τής στρατιωτικής ηγεσίας.
  Με αυτόν τον τρόπο η επηροή που εξασκεί ο Φλυνν αυξάνεται στούς στρατηγικούς κύκλους, χωρίς όμως να δύναται να κατανοήσει αυτός, ότι δεν είναι παρά ένα από τα εξαρτήματα ενός τερατώδους συστήματος, το οποίο είναι εις θέσιν με φοβερή υπουλία να αξιοποιεί τούς πάντες, ακόμη και τούς επίδοξους επικριτές του, προς οφελος τών πραγματικών στρατηγικών του επιλογών. Επιλογές αιχμής, που δεν καθορίζονται ούτε από τα όποια στρατιωτικά, ούτε από τα οποια πολιτικά επιτελεία, αλλά από τις σκιές τών ιερατείων τού αποκρυφισμού. Οι κεκαλυμμένοι εντολοδότες δεν επιτρέπουν περιθώρια ελιγμών στις μαριονέτες, άσχετα των ονειρώξεων, εντός τών οποίων αυτές διάγουν.
  Το Απρίλιο τού 2011 ο Φλυνν έλαβε μέρος σε μια κλειστή διάλεξη, που έγινε στην Λέσχη Στρατού Ξηράς και Ναυτικού, που βρίσκεται σχεδόν δίπλα στον λευκό οίκο με θέμα το Ιράν. Εκεί διπλαρώθηκε από αυτόν που θα γινόταν στην πορεία η σκιά του, από τον Michael Ledeen. Ο Λεντήν είναι μέλος τής "δεξαμενής σκέψεως" υπό την επωνυμία "American Enterprise Institute" και είναι το βασικότερο θεωρητικό στέλεχος τού συστήματος, που έχει επιφορτιστεί την δημιουργία προπαγανδιστικής ψυχώσεως εναντίον τού Ιράν. Ο Λεντήν είχε εκδώσει μέχρι τότε δώδεκα βιβλία, πέντε από τα οποία κατευθύνονται ενατίον τού Ιράν, οπότε ανέλαβε στην συνέχεια την κατάλληλη παρασκευή τού Φλυνν προς αυτήν την κατεύθυνση.
  Η επηροή που ασκούσε ο Λεντήν στον Φλυνν, οδήγησε τον δεύτερο να εκδώση ένα βιβλίο με τίτλο: "The Field of Fight; How We Can Win the Global War Against Radical Islam and Its Allies", το οποίο ανέδειξαν στην λίστα τών best sellers οι Times. Ενώ ως συγγραφέας τού βιβλίου φαινόταν ο Φλυνν, ήταν τελείως φανερό από το στυλ τής παραθέσεως ότι ο Λεντήν ήταν αυτός που το είχε συγγράψει.
  Ο Michael Ledeen δεν είναι διόλου άγνωστος στους ενημερωμένους Ελληνικούς κύκλους, δεδομένου ότι το εν λόγω πρόσωπο έχει τύχει αναφοράς στα βιβλία τού Αθανασίου Στριγά και μάλιστα ως εκείνος ο αδίστακτος παρασκηνιακός συντονιστής, ο οποίος  είχε αναλάβει την δολοφονία τού Ανδρέα Παπανδρέου. Τα αντίστοιχα γεγονότα έχουν περιγραφεί διεξοδικά από τον Στριγά και δεν είναι αναγκαία κάποια ιδιαίτερη μνεία εδώ: Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να ανατρέξουν σχετικά στον κάτωθι σύνδεσμο:

 https://dia-kosmos.blogspot.de/2015/04/nsa.html

  Τον Απρίλιο τού 2012 η κυβέρνηση Ομπάμα ανέδειξε τον Φλυνν σε διευθυντή τής DIA (Defence Intelligence Agency). Από το έτος 2011 ο Φλυνν όμως είχε αναδειχθεί σε έντονο επικριτή τής πολιτικής Ομπάμα, λόγω τής "υποχωρητικότητος" που αυτός έδειχνε στην αντιμετώπιση τού Ιράν. Οι λόγοι που οδήγησαν στην συγκεκριμένη επιλογή είναι προφανείς: Η στρατηγική τού "μεγάλου" Αρμαγεδώνος δεν προέβλεπε εμπολοκή, αλλά αποεμπλοκή τού Ιράν. Η συγκρότηση τών τζιχαντιστικών ορδών, προέβλεπε την πλήρη επικράτησή τους σε όλες τις περιοχές, όπου κυριαρχεί αριθμητικά το σουνιτικό στοιχείο, συμπεριλαμβανομένης σε επόμενη φάση και τής Τουρκίας. Οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες ταΐζοντας χρήματα και χλιδή τούς ανεγκέφαλους Ερντογάν και Νταβούτογλου θα επενεργούσαν την βαθμιαία απορρόφηση τών τουρκμενικών ισλαμοφασιστικών ομάδων από τα τζιχάντια των βαχαμπιστών τού ίσις. Η διάλυση στην συνέχεια τής Τουρκίας από τα τζιχάντια, τούς Κούρδους και τούς Γκιουλενιστές θα άνοιγε τον δρόμο προς Βορράν σε αυτές τις ορδές προς την ισλαμική περιφέρεια τής Ρωσίας, όπου επικρατεί ιστορική τριβή και ρήξη προς τούς Ρώσους. Μια Ρωσία, όπως την πρόβαλαν στις ονειρώξεις τους τα δυτικά κατεστημένα, γονατισμένη οικονομικά από τον αποκλεισμό και με ταυτόχρονη απειλή από την πολεμική πρόκληση τού ΝΑΤΟ στα δυτικά σύνορά της, θα ήταν καταδικασμένη να αντιδράσει βιαίως, γλιστρώντας στην πρόκληση τού Αρμαγεδώνος. Η ένταξη τού Ιραν σε αυτήν την διαδικασία δεν βοηθούσε κάπου, τουναντίον θα μπορούσε να επιφέρει διαταραχή στα μέτωπα, που είχαν σχεδιαστεί με στρατηγική ακρίβεια. Η "Μεγάλη Σκακιέρα" τού Μπρεζίνσκι απέδιδε ιδιαίτερη έμφαση στην Ουκρανία, παρακάμπτοντας το σιιτικό στοιχείο, το οποίο είχε διαμορφωθεί στην πορεία με ανεξέλεγκτο τρόπο. Τουναντίον, η αποεμπλοκή τού Ιράν και η ουδετεροποίησή του μέσω απειλών και αποκλεισμών, θα συνέβαλε στο να συγκροτηθούν ξεκάθαρα μέτωπα με βάση τον σχεδιασμό περί Αρμαγεδώνος κατά Άλμπερτ Πάικ. Η επιλογές τής διοικήσεως Ομπάμα κάθε άλλο παρά από διστακτικότητα εχαρακτηρίζοντο έναντι τού Ιράν. Επρόκειτο για στρατηγικές επιλογές μεγίστης πανουργίας. Όμως το Ιράν δεν έπαυε να αποτελεί ένα ισχυρά επικίνδυνο και αστάθμητο παράγοντα, ο οποίος απαιτούσε τον στρατωνισμό σε κατάσταση μονίμου ετοιμότητος εκείνων τών λυκόσκυλων, που θα το απειλούσαν με το γαυγισμά τους, ώστε να προσαρμόζεται.
  Οι Ρώσοι παρακολουθούσαν την όλη διαδικασία με ιδιαίτερη προσοχή και εξόχως προετοιμασμένα επιτελικά σχέδια. Υποτιμήθηκαν βάναυσα από τούς ατλαντιστές, στους οποίους δεν παραμένει πλέον άλλη διέξοδος, από το να πιάνονται από τα μαλλιά τους. Το χαρακτηριστικότερο δείγμα τής πανέξυπνης στρατηγικής τών Ρώσων, έγκειται στο ότι ξεκίνησαν την πολεμική εμπολοκή τους στην Συρία, λίγες ημέρες αφού είχε υπογραφεί η συμφωνία μεταξύ τών ΗΠΑ και τού Ιραν. Οι ΗΠΑ βλέποντας τις δυνάμεις τού Συριακού καθεστώτος να καταρρέουν, δεν αναγνώριζαν κανένα λόγο στο να μην επιδιώξουν με την εν λόγω συμφωνία και την πλήρη απεμπλοκή τού Ιράν από τις προσεχείς πολεμικές διενέξεις, τουτέστιν την επέλαση τών τζιχαντιστών προς Βορράν και την μεταφορά των τζιχαντιστικών επιθέσεων μέσα σε χώρες τής Ευρώπης, με στόχο την δημιουργεία χάους στα πρόθυρα τού μάξι λαμπόγυαλου. Όταν όμως μετά την εμπλοκή τών Ρώσων στην Συρία κατεύθαναν κατά χιλιάδες και οι εθελοντές Ιρανοί στα συριακά μέτωπα, ήταν αργά για τούς ατλαντιστές να αντιδράσουν. Η στρατηγική τού "μεγάλου" Αρμαγεδώνα σωριαζόταν στο έδαφος, ως κατασκεύασμα πανουργίας, στερούμενο σοβαρής στρατηγικής μελέτης. Διότι η στρατηγική απαιτεί ετοιμότητα στρατηγών και όχι πόρωση λυσασμένων μη οντοτήτων, οι οποίες έχουν τεθεί ούτως ή άλλως εκτός μάχης στην εσχατολογική προοπτική σωτηρίας τής ανθρωπότητος.
  Δίπλα στον Φλυνν είχε τεθεί ένας επίπλέον θιασώτης τού αντιιρανικού παροξυσμού εγκαίρως σε κίνηση. Ο σημερινός υπουργός άμυνας τών ΗΠΑ Τζέιμς Μάττις. Η επιλογή τού οποίου στο συγκρότημα Τραμπ σηματοδοτεί ακριβώς τα σχέδια τού "μικρού" Αρμαγεδώνος. Για τούς λόγους ένεκα τών οποίων αυτοί οι σχεδιασμοί στερούνται και τής παραμικρής πιθανότητος να επιβληθούν, θα αναλύσω σε επόμενη ανάρτηση, όταν καταθέσω τις απόψεις μου σχετικά με τις δυνάμεις τού Ιράν, που αντιμάχονται τόσο τις δυνάμεις που προωθούν τον Αρμαγεδωνισμό μέσα στο Ιράν, όσο και εκτός αυτού.
  Το πόσο χρήσιμη στάθηκε η αντιιρανική ψύχωση τού Φλυνν στο συγκρότημα Ομπάμα/Κλίντον το οποίο νόμιζε ο Φλυνν ότι αμφισβητεί, καταγράφηκε και στα γεγονότα τής δολοφονίας τού πρεσβευτού τών ΗΠΑ στην Βεγγάζη. Γεγονότα για τα οποία κατηγορήθηκε και Κλίντον και προέβη σχετικά σε ψευδορκία κατά την ανάκρισή της από την επιτροπή τής γερουσίας, δεδομένου ότι πίσω από την δολοφονία τού πρέβυος βρίσκεται το state department. Τουναντίον ο Φλυν εκράυγαζε, ότι αυτήν την δολοφονία είχε οργανώσει το Ιράν, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη.
  Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ο Φλυνν ως κυκλοθυμικός Ιρλανδός χαρακτηρίστηκε από όλα τα πλεονεκτήματα, αλλά και όλα τα μειονεκτήματα τής φυλής που ανήκει. Ενθουσιώδης και θερμόαιμος, κυκλοθυμικός και αφελής, τολμηρός και με πίστη στις απόψεις του, ανυποχώρητος στην προώθηση αυτού που θεωρούσε σωστό, αναζητητής τής αλήθειας, χωρίς όμως να μπορεί να διεισδύσει κάτω από την επιφάνεια τών πραγμάτων. Φιλόδοξος, αλλά και ισχυρογνώμων, δεν δίστασε να προβεί σε λαθεμένες τακτικές επιλογές, όσο αφορά την εναπόκτηση υλικών μέσων, όπως στην παροχή στήριξης στο λόμπυ τού Ερντογκάν με στόχο οικονομικά οφέλη, πέρα από τα χρηστά ήθη και τις φρόνιμες σκοπιμότητες. Και οι συμμετοχές στα Ρωσικά φόρα απέβλεπαν περισσότερο σε οικονομικές απολαβές από τα ταμεία τού Ρωσικού υπουργείου εξωτερικών, παρά στην προώθηση υψηλής πολιτικής. Ακόμη και εάν δεν μπόρεσε να κατανοήσει ο Μάικελ Φλυνν, ότι αληθής ευφυία είναι αυτή που διέπεται από την εμμονή στις αρχές τού δικαίου από μια αγνή καρδιά, η εμμονή του να μην συγκαλύψει τον ρυπαρό βούρκο τής εξουσίας τών σατανιστών και η καταγγελία αυτών τών κυκλωμάτων στην οποία προέβη, τον δικαιώνουν. Διότι υπάρχουν στιγμές στην ζωή μας, που καλούμεθα να πούμε το μεγάλο ΝΑΙ, ή το μεγάλο ΟΧΙ. Γι αυτό εγράφη κάπου: Η πίστις σου σε έσωσε, έστω κι αν ήσουν μια ζωή αλητάμπουρας.
συνεχίζεται...
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται.